- خاک نگار(کَ / کِ دَ / دَ)
نگارنده بر خاک، ترسیم کننده بر خاک. مصور خاک. رقم بر خاک زننده:
من شناسم که چرخ خاک نگار
چون سخنهای تو نگار نداشت.
مسعودسعد
من شناسم که چرخ خاک نگار
چون سخنهای تو نگار نداشت.
مسعودسعد
معنی خاک نگار - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
خورندۀ خاک. کنایه از کسی است که نظر بدنیا کند. نظرکننده بامور پست:
نمی بینی کز آن آچار اگر خاکی تهی ماند
ترا ای خاک خوار آن خاک بی آچار نگوارد.
ناصرخسرو.
خاک خوار است رستنی زآنست
کایستاده چنین نگونسار است.
ناصرخسرو.
مار است خاک خوار پس او بادزان خورد
کز خوان عید نیست غذای مقررش.
خاقانی
نمی بینی کز آن آچار اگر خاکی تهی ماند
ترا ای خاک خوار آن خاک بی آچار نگوارد.
ناصرخسرو.
خاک خوار است رستنی زآنست
کایستاده چنین نگونسار است.
ناصرخسرو.
مار است خاک خوار پس او بادزان خورد
کز خوان عید نیست غذای مقررش.
خاقانی
(اَ مْ)
لغت نامه دهخدا
انباشته شدۀ از خاک. پر از خاک:
دست کفچه مکن به پیش فلک
که فلک کاسه ای است خاک انبار.
خاقانی
دست کفچه مکن به پیش فلک
که فلک کاسه ای است خاک انبار.
خاقانی
(نِ / نَ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از آدمی خلیق و متواضع:
هر خاک نهادی که خموش است در این بزم
چون کوزۀ سربسته پر از بادۀ ناب است.
صائب (از آنندراج)
هر خاک نهادی که خموش است در این بزم
چون کوزۀ سربسته پر از بادۀ ناب است.
صائب (از آنندراج)
نسیجی که خاک بخود گیرد، کسی که در غربت بماند و به آنجا انس گیرد
افتاده، خاکی، متواضع، خاشع، درویش، خاکسار، فروتن
متضاد: مغرور، متکبر، پرفیس وافاده
متضاد: مغرور، متکبر، پرفیس وافاده
خاک انداز